فرصت سوزی در حساس‌ترین مقطع فصل عادت بدی است که استقلال فارغ از هر نوع مدیریت حاکم بر این باشگاه، سال‌هاست به آن مبتلا شده است. برای آبی پوشان فرقی ندارد تحت سیطره وزارت ورزش باشند یا هلدینگ بزرگ خلیج فارس؛ چون طی سال‌های اخیر معمولا به دلیل مشکلات مدیریتی در بازار نقل و انتقالات تابستانی که زمان انتخاب سرمربی و سپس بازیکنان فصل جدید است، عملکردی ضعیف از خود به نمایش گذاشته و دلیل این اتفاق چیزی جز اجماع دیر هنگام برای انتخاب مدیرعامل در سال‌های گذشته نبوده است.
تکرار عملکرد منفعلانه استقلال در بازار نقل و انتقالات تابستانی باعث شده بود گروهی از هواداران این تیم، وزارت ورزش و دست‌های پشت پرده را عامل عقب ماندگی استقلال در این بازار بدانند اما حالا با توجه به روی کار آمدن مالکان جدید، ماجرا به شکل دیگر برای عقب ماندگی در بازار نقل و انتقالات در آمده است.
آنچه برای استقلالی که این روزها نه هیئت مدیره و نه مدیرعامل و حتی سرمربی خود را برای فصل آینده نشناخته مهم تلقی می شود، درس گرفتن از اتفاقات سال‌های گذشته در همین سر بزنگاه است. بزنگاهی که اگر کمی دیر بجنبی، بازیکنان با کیفیت که میتوانند عصای دست سرمربی برای قهرمانی باشند دیگر در بازار تابستانی یافت نمی‌شوند و در نهایت مجبور به خرید بازیکنانی باید بود که همین فصل گذشته بسیار فرادی بودند که می‌گفتند استقلال با این بازیکنان بضاعت قهرمانی را ندارد و در واقع نیز چنین شده است. هلدینگ خلیج فارس حالا که تا یکی دو هفته دیگر درگیر انتخاب اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل فصل جدید هستند بهتر است قبل از مشخص شدن این افراد در خصوص سرمربی فصل جدید اقدامی عاجل داشته باشد.
جواد نکونام یا هر گزینه دیگری برای سرمربیگری استقلال باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن مشخص شود تا سرمربی تکلیف ورودی‌ها و خروجی‌های خود را دانسته و و پس از آن به وقت لازم اقدام به خرید در بازار تابستانی کنند نه اینکه در آینده دوباره با عنوان “از دست رفتن فرصت پیش فصل” بهانه ناکامی احتمالی نباشد.
