این نتیجه علاوه بر آنکه بهترین نتیجه تیم ملی ایران در شش دوره حضور در بازیهای جام جهانی بعد از بُرد ۲ بر ۱ برابر ایالات متحده آمریکا در جام جهانی ۱۹۹۸ به شمار میرفت؛ درخشش و جذابیت بیشتری داشت چرا که در همین بازیهای قطر؛ تیم ملی فوتبال ایران برابر انگلستان شکست تلخ و پُرگلی را تجربه کرده بود و همین مهم باعث شده بود تا علاوه بر جریحهدار شدن غرور ملی ایرانیان؛ سایر رقبای ایران نیز چنین گمان کنند که بازیهای سادهای برابر یوزهای ایرانی خواهند داشت.
ستایش رسانههای جهان از پیروزی بزرگ یوزهای ایران برابر اژدهای ولزیها
ایکر کاسیاس دروازبان افسانهای تیم ملی اسپانیا و باشگاه رئالمادرید در توییتر شخصی خود در واکنش به این پیروزی بزرگ تیم ملی فوتبال ایران نوشت: «شگفت انگیز»!اما درست دقایقی بعد از این بُرد تاریخی تمامی رسانههای جهان؛ پیروزی درخشان ایران را با تیترهای جذاب پوشش دادند.
در زیر به مرور برخی از این تیترها میپردازیم:
روزنامه «رکورد» پرتغال: ایران در یک قدمی یک هشتم نهایی با پیروزی بر ولز…
روزنامه «بیلد» آلمان: قرمز وحشی، ایران جنونآمیز… پیروزی ایران در آخرین دقایق بازی…
«میرر» انگلستان: ولز در آستانه حذف از جام جهانی پس از شکست غم انگیز برابر ایران…
«دیاریو اسپورت» اسپانیا: ایران رکورد گرت بیل (بیشترین تعداد بازی ملی در تاریخ ولز) را زهر کرد…
«اوژوگو» پرتغال: بازی به یاد ماندنی، پیروزی ایران بر ولز در دقایق تلف شده…
«اسکای اسپورتس»: شکست غم انگیز ولز برابر ایران پس از اخراج هنسی…
«آ اس» اسپانیا: ایران از خوشحالی میگرید…
«دیلی استار» انگلستان: ضربه غیرمنتظره ایران به ولز با پیروزی در وقت های اضافه…
«موندو دپورتیوو» اسپانیا: پیروزی عظیم ایران در دقایق پایانی ولز را در آستانه حذف قرار داد…
«سان» کشور انگلستان: کار اژدها تمام شد؟
«دیلی میل» کشور انگلستان: امیدهای ولز رو به نابودی…
این تنها بخشی از شکوه عظمت بچههای تیم ملی فوتبال ایران و کادر فنی این تیم به شمار میرود. عظمت پیروزی و توفیقی که رسانههای جهان را وادار به تشویق یوزهای تیم ملی ایران کرده است.
در میان چهرههای فوتبالی بزرگ و اسطورههای این روزش؛ ایکر کاسیاس دروازبان افسانهای تیم ملی اسپانیا و باشگاه رئالمادرید در توییتر شخصی خود در واکنش به این پیروزی بزرگ تیم ملی فوتبال ایران نوشت: «شگفت انگیز»!
حراج عِرقِ ملی به خاطر چند مشت دلار
اما در نقطه مقابل، مزدک میرزایی مجری و گزارشگر شبکه انگلیسی «پرشیانا اسپورت» که از شبکههای اقماری غیر خبری با جنبه سرگرمی «ایران اینترنشنال» است؛ به عنوان یک ایرانی –تکرار میکنم به عنوان یک ایرانی- کار گزارش بازی ایران و ولز را انجام داد.
حال در ادامه به مرور برخی از جملات وی حین گزارش بازی میپردازیم….
– در حال تماشای بازی تیم ملیِ حکومتی ایران هستیم که حتی سرود ملی کشور خود را خواندند!!!
– توپ در اختیار تیم جمهوری اسلامی است!!!
– از نظر فنی تیم ملیِ حکومتی ایران برتری خوبی نسبت به تیم ملی ولز دارد!!!
– (بعد از زدن گل نخست)… شاهد گل تیم جمهوری اسلامی هستیم اما اعضای تیم نباید شادی کنند!!!
– (بعد از زدن گل دوم و پایان بازی)… دلیل خوشحالی سردار آزمون با کیروش رو نمیفهمم!!!
– پیروزی شیرین است؛ اما اعضای تیم جمهوری اسلامی نباید خوشحالی کنند…
– اعضای تیم ملیِ حکومتی ایران با خواندن سرود ملی؛ از همین ابتدا، بازی را برای بینندگان باختند!!!!
«معناباختگی هویت فردی» در سایه نسیان حس «میهنپرستی»
اهمیت این نگرش و جایگاه حس میهنپرستی میان روح و روان تک تک افراد جامعه تا حدی است که همبستگی و غنای هویت ملی یک جامعه را با میزان عِرق و عُلقه افراد جامعه به خاکِ میهن، هممیهنان و وطنپرستی مورد سنجش قرار میدهندپدر اعتبارسنجی عیار هویت فردی و اجتماعی افراد جامعه؛ میهندوستی و عِرقِ ملی از مهمترین الویتهایی است که انسانشناسان، رفتارشناسان، پدیدارشناسان و جامعهشناسان بر آن تاکید دارند.
اهمیت این نگرش و جایگاه حس میهنپرستی میان روح و روان تک تک افراد جامعه تا حدی است که همبستگی و غنای هویت ملی یک جامعه را با میزان عِرق و عُلقه افراد جامعه به خاکِ میهن، هممیهنان و وطنپرستی مورد سنجش قرار میدهند.
این اصل، مهمترین سلاحی بود که در آغاز عصر مدرنیسم و شیوع فراگیر و بالای بیماری «معنا باختگی» در پی رنگباختن معنای انسانیت و خصائل انسانی در برابر عظمت سرد، سخت و بی روحِ زندگی ماشینی که خود محصول دوران مدرن بود؛ تمامی دانشمندان علوم روانشناسی؛ جامعه شناسی؛ رفتار شناسی و پدیدارشناسی را بر آن داشت تا راه برون رفت از این بیماری سخت و ویرانگر جوامع بشری را بر تقویت هویت فردی و هویت ملی تک تک افراد جامعه استوار ببییند.
از همین رو بود که مفاهیم «میهندوستی»؛ «میهنپرستی»؛ «عشق به خاک» و تولد مفاهیمی چون «مام میهن»؛ «فرزندان آب و خاک»؛ «وطن به مثابه ناموس» در دایره واژگان ادبیات اجتماعی تمامی جوامع شروع به زایش و رویش کرد
همین دست مفاهیم بود که در بزنگاههای بزرگ تاریخ بشر مدرن با جنگهای ویرانگر جهانی، روحیه مبارزهطلبی برای حفظ خاک و حراست از مادرِ میهن را میان طرفهای درگیر جنگ به ویژه کشورهایی که به خاک آنها تجاوز شده بود بیش از پیش تقویت میکرد.
آمیخته شدن الگوهای دینی و مذهبی در پسِ پشت چنین مفاهیمی به ویژه در میان کشوری مانند ایران که دین، محور زیست اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اعتقادات فردی آحاد جامعه را تشکیل میدهد؛ تجلی بارزی از مفهوم هویت فردی و اتحاد ملی را با خود به ارمغان آورد که شکوه این همراهی الگوهای اجتماعی با انگارههای دینی را میشد در برگ برگ دفتر درخشان حماسه هشت سال دفاع مقدس دید.
جایی که رزمندگان کشورمان با اتکا به مفهوم وطن به مثابه ناموس و دفاع از آب و خاک مام میهن در سایه الگوهای مذهبی چون امام حسین(ع) که خونش را در مسیر حریت و آزادگی پیروانش داد؛ چنان در میدانهای نبرد ظاهر شدند که حیرت جهانیان را با خود به همراه داشت. الگویی که بعد از جنگ هشت ساله شاهد تکثیر آن در تک تک امور اجتماعی، فرهنگی و حتی ورزشی ایران در میادین ملی و بینالملی بودیم.
فریاد «یا ابوالفضل(ع)» حسین رضازاده در شکستن رکورد سنگین وزن وزنهبرداری المپیک تا فریاد «یا حسین(ع)» ملیپوشان کشتی در آوردگاههای جهانی و المپیک خود به چنان الگوی جهانی بدل شد که از دور بعدی المپیک مسئولان آن بازیهای جهانی اجازه نوشتن عبارات و جملههای مذهبی -نام ائمه اطهار(ع)- بر لباس ورزشکاران ایرانی را ندادند.
آقای گزارشگر هویت ملی خود را چند حراج کردی؟
دروغ نخست او این بود که نگفت اگر تبدیل به مزدک میرزایی گزارشگر شده است؛ همه و همه را مدیون رسانه ملی ایران؛ فرصت و سرمایهای است که برای او خرج و صرف شد تا او به گزارشگری در حوزه فوتبال بدل شود
مزدک میرزایی که از سال ۱۳۸۹ با مهاجرت از ایران کار خود را در رسانه معاند و سعودی «ایران اینترنشنال» شروع کرد؛ در نخستین گفتوگوی خود در برنامه «چند چند» این شبکه بریا حلب رضایت صاحبان کار خود بنا بر تخریب رسانه ملی و قوانین مدنی ایران گذاشت و عدم تحمل شرایط و شکستن سکوت را بهانه مهاجراتش نامید.
او همه اینها را گفت اما ریل دروغگویی خود را از همان گفتوگوی نخست برای خوش آمد صاحبان کار جدیدش در رسانه سعودی ایران اینترنشنال آغاز کرد. دروغ نخست او این بود که نگفت اگر تبدیل به مزدک میرزای گزارشگر شده است؛ همه و همه را مدیون رسانه ملی ایران؛ فرصت و سرمایهای است که برای او خرج و صرف شد تا او به گزارشگری در حوزه فوتبال بدل شود.
استمرار دروغگوییهایش تا به امروز چنان ادامه داشته است که توانسته صاحب یک برنامه اختصاصی با عنوان «هت تریک» در آن شبکه باشد و در ازای چند مشت دلار بیشتر شان و شخصت خود را تا حد ضربالمثل آشنای انگلیسیها (Wag the Dog) پایین بیاورد. ضربالمثلی که برای افرادی به کار میرود که به عنوان یک انسان برای حفظ جایگاه خود نزد اربابانشان حاضرند مثل سگ؛ خود و دُم خود را برای یک لقمه غذا تکان بدهند.
او که صفر تا صد شکلگیری شخصیت حرفهای خود را مدیون ایران، رسانه ملی ایران؛ مردمان ایران؛ تیمهای باشگاهی و ملی ایران بود؛ برای چند مشت دلار بیشتر حاضر میشود تا از حافظه فراموش شده کوتاه مدت ایرانیان و اربابان سعودی خود نهایت استفاده را کند تا بتواند در رسانهای به زبان فارسی برای مردمان فارسی زبان؛ تیم ملی فوتبال را با باِبدها و نبایدهایش خطاب دهد که «نباید شادی کنند»… «نباید سرود ملی بخوانند»… «تیم جمهوری اسلامی»…. «تیم ملی حکومتی ایران»… «دلیل خوشحالی شان را نمیفهمم» و….
گویا مزدک میرزایی ساعت ۱۹:۳۰ روز ۲۴ خرداد ۱۳۹۷ و بازی افتتاحیه جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه میان این کشور و عربستان را که با نتیجه ۵ بر صفر به سود روسیه تمام شد را فراموش کرده است.
جایی که او کشور عربستان را در قامت حضور در جام جهانی و عدم درک فوتبال به سخره میگیرد و آن دید خود را پشت میکروفن گزارش بازی برای همه شنوندگان ابراز میکند. عربستان را کشوری با آمار بالای اعدام و مردمانی که زیر بار تفکر ظالمانه خانواده سلمان کمر خم کردهاند خطاب میکند…
حال برای فروختن هوبت و عِرقِ میهندوستی و وطنپرستی خود به عنوان ایرانی؛ در رسانه سعودی به تخریب چهره کشوری مانند ایران و مردمانش میپردازد که به زعم تمامی جهانیان گهواره تمدن بشریت بوده و است. برد ملی ایران برابر ولز را باخت تیم ملی برابر مخاطبان خطاب میکند و وعده میدهد مردم بعد زا بازی جواب این شادی و خواندن سرود ملی توسط اعضای تیم ملی ایران را خواهد داد.
حال تنها یک سوال باقی است و آن اینکه آقای گزارشگر آیا صحنههای شادی ایرانیان در قطر و ایران را بعد زا پیروزی ندیدی؟.. شادیای که التهابات اخیر جامعه را در قامت یک عزم، اراده و پیروزی ملی به اتحاد و همدلی همیشگی ایرانیان بدل کرد. آقای گزارشگر هویتِ معنا باخته خود را در سایه حراج عِرقِ ملی به خاطر چند مشت دلار فروختید؟